اگر یک یا چند دندان شما در حال افتادن است و به این نتیجه رسیده‌اید که دندان مصنوعی یا بریج دندانی گزینه مناسبی برایتان نیستند، ایمپلنت راه‌حلی عالی و بادوام است و این روش درمانی می‌تواند به طورقابل‌توجهی نحوه خندیدن شما را بهبود بخشد و شرایط زندگی روزمره‌تان را بهتر سازد. به این فکر کنید که در طول روز زمانی از وقت تان را صرف صحبت کردن و غذا خوردن می‌کنید. بهتر نیست دندان‌هایی بادوام همانند دندان‌های واقعی در دهان داشته باشید؟بسیاری از افراد از جراحی ایمپلنت واهمه دارند چون فکر می‌کنند عملی پیچیده و دردآور است؛ اما این ایده صحیح نمی‌باشد.
ایمپلنت یک جراحی نسبتا آسان است و مزیت‌های زیادی را به همراه دارد. ایمپلنت دندان بهترین گزینه برای رسیدن به دندان‌های واقعی محسوب می‌شود برعکس جراحی بریج یا دندان مصنوعی، ایمپلنت اصلا جابجا نمی‌شود و آسیبی به استخوان وارد نمی‌کند. درصورتی‌که قصد انجام جراحی ایمپلنت جهت جایگزین کردن دندان‌های افتاده یا لق‌شده را دارید، این مقاله اطلاعاتی را در اختیارتان می‌گذارد و به تصمیم‌گیری شما درباره خوب یا بد بودن جراحی و میزان انتظاراتتان از کل فرآیند درمانی کمک خواهد کرد.
از آنجا که ایمپلنت‌های دندانی ظاهر و احساس شبیه به دندان‌های خودتان را دارند، مزیت اصلی این ایمپلنت‌ها بهبود ظاهر و احساس دندان‌ها است. بسیاری از مردم می‌گویند که ایمپلنت‌های دندانی، نحوه غذا خوردن، جویدن و حتی لبخند زدن آن‌ها را تغییر داده اند !! ایمپلنت‌های دندانی به شما این امکان را می‌دهند که یک رژیم غذایی سالم حاوی سبزیجات و میوه‌هایی داشته باشید که جویدن آن‌ها با دندان‌های مصنوعی یا بدون وجود دندان دشوار می‌باشد. مزایای دیگر عبارتند از:
- همچنین، چون ایمپلنت دندانی سقف دهان شما را مانند دندان مصنوعی پوشش نمی‌دهد، به شما اجازه می‌دهد تا غذاهایی را که می‌خورید خیلی بهتر بچشید و متوجه خواهید شد که بهتر صحبت می‌کنید و دیگر در مورد شل شدن و یا حرکت کردن دندان مصنوعی نگرانی نخواهید بود.
- یکی دیگر از مزایای کمتر شناخته شده ایمپلنت‌های دندانی این است که به بدن شما کمک می‌کنند تا استخوان فک را حفظ کند. از آنجایی که آن‌ها مانند یک دندان طبیعی عمل می‌کنند، استخوان مانند زمانی که دندان‌های مصنوعی وجود دارد یا زمانی که دندانی وجود ندارد، تحلیل نمی‌رود.
- حفظ استخوان در صورت به “پرتر” نشان دادن صورت شما کمک خواهد کرد و از گود شدن لب‌ها و دهان که با یالا رفتن سن اتفاق می‌افتد جلوگیری می‌کند.
کلینیک دندانپزشکی دکتر بزرگی و دکتر محمدی نژاد قبل از انجام ایمپلنت، بیماران را از مزایا و معایب این درمان آگاه می‌سازند و اطلاعات کافی از این نحوه و روش و یا کاشت دندان را در اختیار شما قرار می‌گذارند.
[sv slug=”alert”]
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در این کلینیک با شماره تلفن‌های 021-22027384 و 021-22023658 تماس حاصل فرمایید.
[sv slug=”alert1″]
در مورد 5 نوع اصلی ایمپلنت دندانی بیاموزید
تکنولوژی ایمپلنت دندان چند دهه است که وجود دارد و تحقیقات بسیار خوبی انجام شده که نشان می‌دهد که این درمان بهترین گزینه برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است. در حالی که محبوبیت ایمپلنت‌های دندانی رو به رشد است، برخی از انواع جدید ایمپلنت‌ها معرفی شده اند که در اینجا شرح داده می‌شوند.
ایمپلنت‌های دندانی معمول
ایمپلنت دندانی معمول شامل یک پیوند ایمپلنت تیتانیوم با یک روکش دندانی پرسلینی است. این نوع ایمپلنت یک کپی برداری بسیار دقیق از دندان طبیعی را هم در بالا و هم پایین خط دندان فراهم می‌کند. پایه ایمپلنت تیتانیوم در حقیقت در فرآیندی به نام ادغام استخوان با استخوان فک پیوند داده می‌شود، که پایه ثابتی برای جایگزینی دندان و همچنین تحریک استخوان برای جلوگیری از تحلیل یا از دست دادن تراکم فراهم می‌کند. به لطف مهارت دقیق آزمایشگاه دندانپزشکی و این واقعیت که پرسلین نور را تقریبا شبیه به مینای دندان طبیعی منعکس می‌کند، روکش دندان پرسلینی تقریبا همانند دندان طبیعی به نظر می‌رسد.
ایمپلنت‌های دندانی همه روی 4
در حالی که ایمپلنت‌های معمول اغلب برای جایگزینی یک دندان تک یا چند دندان مجاور استفاده می‌شوند، ایمپلنت‌های دندان همه روی 4 می‌توانند یک قوس کامل دندانی را جایگزین کنند. اساسا، آن‌ها جایگزین دندان‌های مصنوعی هستند. ایمپلنت‌های همه روی 4، نسبت به پروتزهای دندانی یک راه بسیار راحت و جذاب برای دندان‌های از دست رفته فراهم می‌کنند، زیرا دندان‌های مصنوعی به طور ایمن با 4 پایه ایمپلنت با فاصله یکسان در جای خود نگه داشته می‌شوند تا از لغزش، مالش و یا ایاد صدا در حین حرف زدن جلوگیری کنند. آن‌ها همچنین از دندان‌های مصنوعی سالمتر هستند، زیرا تحریک حاصل از پایه‌های ایمپلنت به کاهش سرعت تحلیل استخوان در فک کمک می‌کند.
مینی ایمپلنت‌های دندانی
مینی ایمپلنت برای بیمارانی مناسب است که دندان‌های کوچک مانند دندان‌های نیش یا دندان‌های جلویی پایین را از دست داده اند. پایه ایمپلنت بسیار باریک تر از پایه ای است که برای ایمپلنت‌های معمول استفاده می‌شود، گاهی اوقات به باریکی یک خلال دندان است. از آنجا که پایه ایمپلنت به طور کامل توسط لثه‌ها پوشیده نمی‌شود، روند بهبودی سریع تر است و اغلب روکش را می‌توان در همان روز عمل جراحی قرار داد. با این حال، زمانی که این کار انجام شود، بیماران باید بسیار دقت کنند که چندان محکم چیزی را نجوند، زیرا این امر می‌تواند بهبودی را مختل کند.
ایمپلنت‌های بدون فلز
اگرچه اکثر ایمپلنت‌های دندانی از تیتانیوم استفاده می‌کنند، انواع بدون فلز برای افرادی که رویکرد جامع دندانپزشکی را ترجیح می‌دهند، در دسترس است. این ایمپلنت‌های دندانی از یک ماده سرامیکی خاص ساخته شده است که غیر واکنشی است و هیچ نوع واکنش آلرژیک ایجاد نمی‌کند.
ایمپلنت‌های دندانی ساقه دار
یکی از آخرین انواع ایمپلنت دندانی که اخیرا ساخته شده است، ایمپلنت دندانی ساقه دار است. این نوع ایمپلنت بر پایه ای قرار دارد که به جای یک پایه بزرگ، دارای دو پایه است. مزیت این نوع ایمپلنت این است که نیاز به برداشتن بافت لثه و استخوان کمتری دارد. اعتقاد بر این است که طراحی آن نیز از نظر بیومکانیک کارآمدتر است.
اقدامات پیش از جراحی
معمولا بیمارانی گزینه مناسب ایمپلنت به حساب می‌آیند که بدلیل خرابی یا بیماری لثه دندان‌هایشان آسیب دیده یا در حال افتادن است، در غیر اینصورت شخص از سلامت دهانی برخوردار است. وقتی به منظور جراحی ایمپلنت دندانی به یک دندانپزشک مراجعه می‌کنید، ابتدا از بیمار درخواست انجام عکسبرداری اشعه ایکس می‌کند تا عملکرد بایت، مکان دندان‌های لق و جایی از استخوان فک که قرار است ایمپلنت در آن کار گذاشته شود مورد ارزیابی قرار دهد. علاوه براین ممکن است دندانپزشک تعدادی قالب از روی دندان‌ها بسازد و بیمار را بیشتر در جریان فرآیند درمانی قرار دهد.
عمل جراحی ایمپلنت
در اکثر موارد وقتی جراحی به بیمار پیشنهاد می‌شود، نگرانی اصلی و نخست بیمار آگاهی از میزان دردآور بودن جراحی است. خبر خوب این است که برای اطمینان از راحتی و بدون درد بودن جراحی چندین گزینه از جمله تجویز داروی مسکن و بیهوشی موضعی پیش روی شما قرار دارد و می‌توانید درباره هر یک با پزشک مشورت کنید. اگر قصد جایگزین کردن دندان‌های آسیب دیده را دارید، در ابتدا دندانپزشک باید دندان‌های خراب را درآورد. سپس برای اطمینان از اینکه فضای کافی برای کار گذاشتن ایمپلنت در فک فراهم باشد، ممکن است به پیوند استخوان نیاز باشد هرچند این گزینه برای تمامی بیماران ضروری نیست.
شاید پیوند استخوان دلهره‌آور به نظر آید اما یک جراحی عادی محسوب می‌شود و مستلزم اضافه کردن مواد پیوندی به محل خرابی دندان به عنوان تکیه‌گاهی برای ایمپلنت می‌باشد. معمولا این جراحی طی همان جلسات ابتدایی و پیش از ایمپلنت انجام می‌گیرد، اما اگر استخوان فک به پیوند بیشتری نیاز داشته باشد شاید دندانپزشک پیش از آغاز مراحل بعدی جراحی مدت زمانی را جهت التیام پیوند به بیمار استراحت دهد.
روش کار
دندانپزشک به منظور کار گذاشتن ایمپلنت لثه را برش می‌دهد تا استخوان فک نمایان شود. به یاد داشته باشید طی جراحی در بیهوشی کامل هستید یا داروهای بی‌حس‌کننده به شما تزریق می‌گردد و هیچ دردی را احساس نخواهید کرد! سپس حفره‌ای در استخوان فک و در محل کار گذاشتن ایمپلنت ایجاد خواهد شد، و این شکاف بسته خواهد شد. ایمپلنت نقش ریشه برای دندان مصنوعی را ایفا خواهد کرد. بعد از کارگذاشتن ایمپلنت بیمار باید چند ماه منتظر بماند تا استخوان فک به ایمپلنت جوش بخورد، فرآیندی که استخوان‌جوشی نام دارد. استخوان‌جوشی یک پایه سفت و محکم را برای دندان مصنوعی (روکش) فراهم می‌سازد.
در ضمن، دندانپزشک یک دندان مصنوعی موقت را بر روی ایمپلنت قرار می‌دهد تا ظاهر دندان‌ها برای بیمار خجالت‌آور نباشد. پس از جوش خوردن کامل ایمپلنت و استخوان، بیهوشی موضعی برای چسباندن نیم‌پایه که سازه ای برای وصل کردن دندان مصنوعی به ایمپلنت است، اعمال می‌گردد. بعضی‌مواقع قبل از کار گذاشتن نیم‌پایه طی چند هفته یک روکش بر روی ایمپلنت قرار داده خواهد شد تا بهبودی کامل حاصل گردد، اما این روکش سرامیکی برای تمامی بیماران کار گذاشته نمی‌شود. سپس یک روکش موقت به مدت 4 تا 6 هفته بر روی نیم‌پایه قرار داده خواهد شد و دندانپزشک همزمان روکش دائمی را از روش دندان‌های بیمار قالب‌گیری می‌کند.
آیا شما متقاضی مناسبی برای ایمپلنت دندانی هستید؟
اگر یک یا چند دندان را از دست داده اید و لثه‌های سالم و بهداشت دهان و دندان مناسبی دارید، احتمالا متقاضی خوبی برای انجام ایمپلنت دندانی هستید. ایمپلنت دندانی و روکش می‌توانند به صورت بسیار طبیعی جایگزین دندان از دست رفته شوند. اگر دندان‌های زیادی را از دست داده اید، بهتر است از ایمپلنت‌های دندانی همراه با یک پل یا به عنوان راهی برای نگهداشتن دندان‌های مصنوعی شل شده در محل به صورت ایمن استفاده کنید. حتی اگر در حال حاضر دندان مصنوعی دارید، اضافه کردن دو یا چهار ایمپلنت دندانی می‌تواند دندان‌های مصنوعی (به ویژه دندان‌های پایینی) را خیلی محکم تر کند و دیگر در حال غذا خوردن است، حرکت نخواهند کرد.
چه نوع عوارض جانبی پس از قرار گرفتن ایمپلنت دندانی تجربه خواهید کرد؟
جراحی ایمپلنت دندانی بسیار بی خطر است و اکثر افراد هیچ عوارضی در اثر انجام ایمپلنت تجربه نمی‌کنند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که ممکن است عوارض جانبی رخ دهد. درد یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی است. بیهوشی که در طول عمل جراحی استفاده می‌شود، درد را از بین می‌برد. با این حال، به احتمال زیاد چند روز پس از عمل درد خواهید داشت. در بیشتر موارد، درد را می‌توان با داروهای بدون نسخه تسکین داد.
- به خاطر داشته باشید که آسپرین خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که دندانپزشکان داروهای بدون آسپرینرا توصیه می‌کنند. دندانپزشک شما همچنین می‌تواند دارویی را تجویز کند که ممکن است بیشتر از داروهای بدون نسخه موثر باشد.
- تورم: یکی دیگر از عوارض جانبی معمول، واکنش طبیعی به جراحی است. تورم به احتمال زیاد در اطراف محل برش رخ می‌دهد. تورم معمولا به خودی خود برطرف می‌شود. برای کاهش تورم می‌توانید از یخ استفاده کنید.
- همچنین ممکن است کبودی پس از جراحی را تجربه کنید. ممکن است بر روی گونه‌ها نیز کبودی داشته باشید. جراحی همچنین می‌تواند موجب کبودی داخلی شود.
- عوارض جدی بسیار نادر است. با این حال، باید در اسرع وقت درمان شوند. عفونت ممکن است در محل برش ایجاد شود. عفونت باید به درستی درمان شود، زیرا می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. اکثر عفونت‌ها با آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. آسیب عصب و مشکلات سینوسی دیگر عوارض جانبی احتمالی جراحی ایمپلنت دندان هستند.
چه غذاهایی نمی‌توانید بخورید؟
مصرف یک رژیم غذایی مناسب، یکی از نکات کلیدی برای بهبودی پس از جراحی ایمپلنت دندان است. پس از عمل جراحی، باید از خوردن غذاهای گرم و تند اجتناب کنید. غذاهای داغ و ادویه دار می‌توانند محل برش را تحریک کنند. همچنین باید از مصرف الکل خودداری کنید. اگر الکل مصرف کنید، ممکن است روند بهبودی شما به تاخیر بیفتد. الکل درد و تورم را افزایش می‌دهد. باید از خوردن غذاهای سفت و چسبنده اجتناب کنید. این غذاها می‌توانند باعث ایجاد ناراحتی شوند چرا که نیاز به جویدن زیادی دارند. علاوه بر این، از خوراکی‌هایی مانند پاپ کورن، چیپس، آجیل، کراکر و آب نبات باید اجتناب شود. قسمت‌های کوچک این غذاها می‌توانند در محل برش گیر کرده و باعث ایجاد عفونت شوند.
نکاتی که باید پس از جراحی ایمپلنت دندانی در نظر بگیرید
باید سعی کنید که تا جایی که ممکن است از دست زدن به ناحیه جراحی خودداری کنید. شما می‌توانید دندان‌های خود را پس از جراحی مسواک بزنید، اما باید از تماس با بخیه‌های ناحیه برش خودداری کنید. دندانپزشک تان به شما می‌گوید که چه زمانی می‌توانید نواحی برش را تمیز کنید. شما می‌توانید از آب نمک گرم برای تمیز نگه داشتن دهان خود استفاده کنید. باید از 1/4 تا 1 قاشق چایخوری نمک را در هشت اونس آب حل کنید. به مدت 5 دقیقه آب نمک را در اطراف دهان خود به آرامی بچرخانید. شما می‌توانید این کار را دو یا سه بار در روز تکرار کنید.
اگر تصمیم به استفاده از یک بسته یخ برای کاهش تورم گرفتید، باید هر بار بسته را به مدت 20 دقیقه روی ناحیه قرار دهید. 20 دقیقه قبل از استفاده دوباره از یخ صبر کنید. فقط باید برای 24 ساعت اول این کار را انجام دهید. ورزش پس از عمل جراحی باید به وقفه بیفتد، بهتر است صبر کنید تا به طور کامل بهبود یابید، و همچنین از دندانپزشکی خود اجازه بگیرید.
بهتر است با تمرینات کم اثر شروع کنید تا خطر خونریزی را به حداقل برسانید. یوگا، تمرینات کششی، پیاده روی و ورزش‌های قدرتی سبک، نمونه‌هایی از تمریناتی هستند که می‌توانید بعد از جراحی ایمپلنت دندانی انجام دهید. ورزش می‌تواند به بهبود گردش خون کمک کند. این امر می‌تواند روند بهبودی را سریعتر کند. جراحی ایمپلنت دندان می‌تواند زندگی شما را به سمت بهتر شدن تغییر دهد. با این حال، موارد متعددی وجود دارد که باید انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که عمل جراحی شما موفقیت آمیز است.
کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.
