یکی از سوالاتی که برای بسیاری از افراد، به خصوص والدین، مطرح است این است که بهترین سن برای انجام ارتودنسی چه سنی است؟ اگر ارتودنسی خیلی زود انجام شود ممکن است در آینده نیاز به درمانهای بیشتری باشد؛ اگر خیلی دیر انجام شود ممکن است لازم باشد که برای مدت طولانیتری درمان ادامه داشته باشد و یا باعث ایجاد مشکلات بیشتری برای دوران نوجوانی که به خودی خود هم دورهای پر از استرس و نگرانی است شود. پاسخ واحد صحیحی برای این سوال وجود ندارد، اما ما میتوانیم به کمک سالها تجربه خود برخی نکات را در مورد عواملی که باید در هنگام تصمیمگیری درمورد بهترین سن برای شروع ارتودنسی در نظر گرفته شود ارائه کنیم.
ارتودنسی زودهنگام: 7-9 سالگی
ما توصیه میکنیم زمانی که کودکتان 7 ساله میشود بررسی کنید که ایا نیاز به ارتودنسی دارد یا نه؟ این بدان معنا نیست که ارتودنسی و گذاشتن بریس باید در این سن کم شروع شود، بلکه این کار میتواند به شما چشماندازی برای درمانی که در آینده انجام خواهد شد ارائه میدهد. تا 7 سالگی، اکثر دندانهای کودک شروع به رویش کردهاند و ارتودنتیست میتواند برداشت خوبي از چگونگی وضعیت قرارگرفتن و چینش دندانهای دائمی داشته باشد. در بعضی موارد، اگر کودک به سبب چینش ضعیف و نامناسب دندانها برای غذا خوردن یا صحبت کردن دچار مشکل باشد، ممکن است بریس یا الاینرهای تکهای دندان در همین سن در دهان کودک قرار داده شود.
کودکی که دندانهای بیرون زده، کراس بایت(ناهنجاری و نامرتبی دندانهای دو فک) یا نامرتبی دندان داشته باشد نیز کاندادای مناسبی برای شروع زود هنگام ارتودنسی و استفاده از بریس است. تشخیص و درمان زود هنگام این علائم میتواند مانع از آن شود که این مشکلات در حالی که دندانهای دائمی در حال رویش و رشدند بدتر شوند. اگر فرزند شما در سن پایین نیاز به بریس داشته باشد، خود را برای کمک به او در مراقبت از آنها آماده کنید. استفاده از بریس میتواند درس ارزشمندی برای مراقبت از خود برای کودک باشد ، با این حال تا وقتی که عادات مراقبتی صحیح شکل بگیرند کودک ممکن است نیاز به کمک والدین داشته باشد.
زمان درمان اولیه: سن 10-14
شروع به درمان برای اکثر کودکانی که ارتودنسی شده و از بریس استفاده میکنند، بین 10 تا 14 سالگی است. در این سن، دندانهای شیری به طور کامل افتادهاند و فک به اندازه کافی پایدار شده که بتواند برای مدتی طولانی تکیهگاهی برای بریس و درمان ارتودنسی باشد. بریسها انواع مختلفی دارند از براکتهای معمولی فلزی گرفته تا بریسهای سرامیکی و نامرئی (الاینرهای نامرئی). امروزه به دلیل شیوع اورتودنسی و بریس در میان نوجوانان، این مساله دیگر مثل گذشته مایه شرم و خجالت انها نیست، و با این حال مهم است که با کودک خود درمورد تغییرات ظاهری که در نتیجه استفاده از بریس برایش اتفاق خواهد افتاد، صحبت کنید.
بر خلاف کودکان خردسال، نوجوانان و کودکانی که در سنین قبل از نوجوانی هستند، باید به اندازه کافی بالغ و مسئولیتپذیر شده باشند که بتوانند به تنهایی و فقط با کمکهای کوچک والدینشان ، از بریسهای خود مواظبت نمایند. متوسط زمان استفاده از بریس در این سن یک و نیم تا دو سال است. هنگامی که بریس برداشته شود، به یک نگهدارنده ارتودنسی نیاز است تا دندانها را در ردیف و چینش صحیح خود نگه داشته و از درمانهای اضافی جلوگیری شود.
ارتودنسی در سنین بالاتر: 14 سال به بالا
بر خلاف آنچه ممکن است فکر کنید، هیچ وقت برای ارتودنسی و استفاده از بریس دیر نیست! بسیاری از بزرگسالان در سن کودکی امکان انجام ارتودنسی را نداشته و یا به دلایل دیگری استفاده از بریس برایشان به تعویق افتاده است. در مورد دندانهای خود همانطور فکر کنید که درباره دیگر استخوانهای بدنتان فکر میکنید. رشد استخوانها در پایان دوره بلوغ و نوجوانی متوقف میشود، اما در تمام طول زندگی هنوز هم ممکن است اصلاح شوند. اگر بازوی شما بشکند، میتواند بهبود پیدا کند و به کمک گچ یا اتل دوباره به محل درست خود برگردد. دندانها هم همینطور هستند.
به عنوان یک بزرگسال، شما احتمالا تا کنون یک رویه ثابت روزمره دارید که برای استفاده از بریس باید اصلاح شود. ممکن است نیاز به تغییر رژیم غذایی و یا برنامه صبح و عصر خود داشته باشید و یا حتی برخی از فعالیتهای خود داشته باشید. فارغ از این که چه تغییراتی لازم است انجام دهید، توجه داشته باشید که این تغییرات از خودگذشتگیهایی کوتاه مدت برای کسب درازمدت اعتماد به نفس و سلامت دندانهایتان هستند. چند سال استفاده از بریس میتواند شما را از مشکلات جدیتر دندانپزشکی دندانهایتان در اینده محافظت نماید.
کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.